“Togo” (กำลังฉายใน Disney+) เป็นเรื่องราวที่ชาญฉลาดและสร้างขึ้นด้วยความรักใคร่เกี่ยวกับคนที่ตกอับและคนขี้แยของเขา “ฉลาด” เพราะมันแสดงให้เห็นว่าสุนัขเป็นทั้งลูกสุนัขที่เล็กเกินไปสำหรับการต่อสู้ และ 12 ปีต่อมาในฐานะผู้นำที่ได้รับการพิสูจน์แล้ว บังคับครูลากเลื่อน Seppala (Willem Dafoe) และสุนัขตัวอื่นๆ ในการเดินทางเพื่อนำเซรุ่มกลับไปให้เจ้าตัวเล็ก อลาสก้า เมืองแห่งเด็กที่กำลังจะตาย และภาพยนตร์เรื่องนี้ก็น่ารักเพราะมีความรู้สึกของความรักสัตว์ที่ทำให้ซีเควนซ์ทั้งหมดได้พักอยู่กับเสน่ห์ของโตโก แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าปล่อยให้สุนัขทำงานทั้งหมด ผู้กำกับอีริคสัน คอร์ (ก่อนหน้านี้เป็นผลงานรีเมค “Point Break”) ใส่ใจสัตว์ของเขาอย่างชัดเจน และการสร้างภาพยนตร์ของเขาก็เช่นกัน
เราทุกคนรู้ว่าดิสนีย์จะไม่เล่าเรื่องนี้หากมันจบลงด้วยหายนะครั้งใหญ่ แต่บริบทนี้ช่วยให้ “โตโก” ตึงเครียดขึ้น เนื่องจากประกอบด้วยความขัดแย้งที่เพิ่มขึ้นในช่วงสั้นๆ ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ซึ่งรวมเข้ากับข้อความที่ตกผลึกของการไม่ยอมแพ้เมื่อเผชิญกับความทุกข์ยาก ในอดีต เส้นทางของ Togo ที่เบากว่าและตลกกว่านั้นแสดงให้เห็นว่าเขาจะไม่หยุดพิสูจน์ตัวเองแม้ว่าเขาจะถูก Seppala ขังไว้ในคอก (หรือยุ้งฉาง) ผู้ซึ่งอยากจะกำจัด Togo มากกว่าเชื่อในศักยภาพของเขา . (“นักบุญฟรานซิสแห่งอัสซีซีจะยิงสุนัขตัวนี้” Seppala กล่าว ขณะที่ลูกสุนัข Togo รูดซิปเข้าและออกจากเฟรม) การเฝ้าดูแรปสกัลเลียนขนปุกปุยแล้วออกอุบายและกระดิกตัวเพื่อหลีกหนีความท้าทายเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้ก็เป็นเรื่องที่ไร้เหตุผลและเวียนหัวพอๆ กับคนรักสุนัข อาจหวัง
แต่ในปัจจุบัน Core ได้สร้างฉากสุนัขลากเลื่อนที่น่าตื่นเต้นอย่างแท้จริง โดยยกย่องชีวิตหรือความตายของผู้คนอย่าง Seppala ที่เข้าสู่สิ่งที่ไม่รู้จักและเชื่อมั่นในทักษะของสุนัขในการพาพวกเขาไปยังบ้านถนนล่าสุด ภูมิประเทศที่ปกคลุมด้วยหิมะสามารถเกิดขึ้นได้อย่างไม่หยุดยั้ง โดยเน้นตั้งแต่เนิ่นๆ ด้วยฉากที่ท้าทายซึ่งจู่ๆ ก็เห็น Seppala และทีมสุนัขของเขาพุ่งเข้าหาขอบหน้าผาโดยไม่ได้ตั้งใจ และภาพยนตร์เรื่องนี้มีฉากที่กล้าหาญในเวลาต่อมา โดย Togo และทีมงานต้องบินข้ามทุ่งน้ำแข็งที่แตกอย่างรวดเร็ว — ในวิธีที่ดีที่สุด ให้ความรู้สึกใกล้ความตายมากเกินไป และเป็นตัวอย่างที่เหลือเชื่อเมื่อการใช้ฉากเขียวช่วยเสริมการเล่าเรื่อง ตลอดทั้งซีเควนซ์แอ็กชันแบบลีน “โตโก” มีทักษะที่ชัดเจนสำหรับความบันเทิงแบบจับแล้วปล่อย
เมื่อสร้างละคร มันเป็นแง่มุมของผู้ใหญ่ที่พิสูจน์แล้วว่าค่อนข้างเทอะทะ Seppala และ Constance ภรรยาของเขา (Julianne Nicholson) ถูกใช้เพื่อสร้างความตึงเครียดภายในชีวิตสมรสที่เต็มไปด้วยความรัก พวกเขาไม่เห็นด้วยเกี่ยวกับโตโก และหลังจากนั้นก็ไม่เห็นด้วยกับการที่ Seppala เข้าสู่การเดินทางที่อันตราย จะให้สงสัยว่าใครพูดอย่างนั้น? แต่ Dafoe ผู้ซึ่งรู้สึกเหมือนได้รับการดูแลพอๆ กับการถ่ายภาพโคลสอัพของสุนัขน่ารัก ได้รับช่วงเวลาดีๆ สองสามอย่าง จุดเด่นคือการพูดคนเดียวที่เขาพึมพำขณะที่สุนัขของเขาโหนตัวข้ามน้ำแข็ง แสดงราวกับว่ามันเป็น ย่อหน้าที่ตัดมาจากการแสดงครั้งก่อนของเขา “The Lighthouse”
หากคุณกำลังดู “Togo” และมุมของเฟรมดูคลุมเครือกว่าปกติ นั่นไม่ใช่การบัฟเฟอร์ Disney+ ของคุณ แต่เป็นตัวเลือกที่ได้รับแรงบันดาลใจจาก Core ที่ทำหน้าที่เป็นตากล้องของเขาเอง “Togo” มักจะทำให้ด้านข้างของภาพดูนุ่มนวล และช่วยให้ภาพยนตร์มีรูปลักษณ์ที่ดูเชยมากขึ้นอย่างเหมาะสม (ราวกับว่าถ่ายด้วยเลนส์รุ่นเก่า) แต่ยังทำให้เรื่องราวรู้สึกตรงไปตรงมาด้วยการบอกคุณอย่างชัดเจนถึงสิ่งที่ควรโฟกัส บน. ไม่ว่าฉากจะเกี่ยวข้องกับการดูใบหน้าที่แก่ชราของ Dafoe หรือการแสดง CGI ที่น่าประทับใจสำหรับสุนัขของเขาที่วิ่งข้ามภูมิประเทศที่อันตราย มันพิสูจน์ได้ว่าเป็นตัวเลือกภาพที่เหมาะสมสำหรับประสบการณ์การสตรีม
สำหรับดาราภาพยนตร์โตโก เขาเป็นเด็กดีมาก และเช่นเดียวกับสัตว์ในหนังเรื่องอื่นๆ ที่ควรค่าแก่โปรเจกต์ที่ตั้งชื่อตามพวกเขา ตัวละคร Togo รู้สึกว่าถูกสร้างขึ้นจากมากกว่าแค่การตัดต่อที่เลือกและคู่หูฉากที่มีชีวิตชีวาของมนุษย์ ปัจจัยทั้งสองนี้สามารถทำให้สุนัข (ทั้งในอดีตและปัจจุบัน) ดูเหมือนว่าเขามีปฏิกิริยาอย่างแท้จริงต่อสิ่งที่ Dafoe พูด และสร้างส่วนโค้งของตัวเอง โตโกมีความเป็นอิสระ มุมานะ และมีอารมณ์ขันด้วยซ้ำ ความมหัศจรรย์เล็กๆ น้อยๆ ของภาพยนตร์เรื่อง “Togo” คือมันไม่รู้สึกเหมือนดูสุนัขที่แสดงความกล้าหาญและเป็นวีรบุรุษเพราะมันเชื่อฟัง แต่เพราะมันเลือกที่จะทำ
