สตูดิโอแอนิเมชันในจักรวาลของ Walt Disney Pictures และ Pixar Animation Studio คือส่วนเสริมใหม่ล่าสุดของไลน์แอนิเมชันของ Pixar ต่อจากผู้ก่อตั้ง Monsters University อย่าง John Lasseter และ Dan Scanlon ในการกำกับภาพยนตร์ Marvel Universe สองเรื่องที่นำแสดงโดย Tom Holland และให้เสียง Chris Pratt ตัวละครหลักในภาพยนตร์ซีรีส์
ถัดไปคือโลกแฟนตาซีที่มีเอลฟ์ โทรลล์ และนางฟ้าอาศัยอยู่ ในอดีตของดินแดนแห่งนี้ เป็นดินแดนที่มี ‘เวทมนตร์’ อาศัยอยู่และเป็นสิ่งมหัศจรรย์แห่งอดีต แต่ด้วยวันเวลาที่เปลี่ยนไป ดินแดนแห่งนี้ถูกเทคโนโลยีสมัยใหม่เข้ามาแทนที่ ซึ่งทำให้เวทมนตร์ค่อยๆ หมดความนิยมไป ขนาดสัตว์ในจินตนาการที่เคยบินได้สง่างามอย่างยูนิคอร์น กลายเป็นสัตว์ในบ้านที่ออกมาคุ้ยเขี่ยหาอาหาร หรืออยู่ในท่อ (ฮา)
อย่างไรก็ตาม การผจญภัยครั้งใหม่ได้เริ่มต้นขึ้นอีกครั้งในตระกูลเอลฟ์ เรื่องราวเริ่มต้นด้วยลอเรลผู้เป็นแม่มอบของขวัญวันเกิดครบรอบ 16 ปีให้เอียน ลูกชายของเธอ ซึ่งเป็น ‘ไม้เท้าของพ่อมด’ ที่พ่อผู้ล่วงลับทิ้งไว้ให้ แต่แล้วทั้งเอียน (ทอม ฮอลแลนด์) และบาร์เลย์ (คริส แพรตต์) น้องชายของเขาก็พบข้อความบนกระดาษที่มาพร้อมกับไม้เท้า มันบอกวิธีใช้เวทมนตร์ให้พ่อฟื้นคืนชีพเต็มวัน ปรากฎว่าพ่อของพวกเขาปรากฏตัวจากด้านล่าง! นั่นทำให้เอียนและบาร์เลย์ค้นหาปริศนาที่เหลือเพื่อทำให้เวทมนตร์ของพวกเขาสมบูรณ์เพื่อนำพ่อของพวกเขากลับมา
ตลอดทั้งเรื่อง เหมือนกับหนังแนวโร้ดมูฟวี่ เราเห็นข้อความของความผูกพันในครอบครัวผ่านการผจญภัยและการแก้ปัญหาค่าใช้จ่ายข้างถนน แต่เมื่อหนังพาเราไปสัมผัสแง่มุมของตัวละครมากขึ้น โดยเฉพาะพี่น้องเอียนและบาร์เลย์จะได้เห็นมิติที่ลึกล้ำของตัวละครทั้งสองนี้แบบเซอร์ไพรส์ ซึ่งหลังจากนั้นทุกอย่างก็ไหลลื่นขึ้นและดูสนุกขึ้นเยอะจนนึกว่าเป็นหนังคนละม้วน (ฮา)
ตามสไตล์ของ Pixar ที่ออกในยุค 2020 นอกจากจะไม่ใช่หนังการ์ตูนแฟนตาซีแล้ว ยังมีเอกลักษณ์ตรงที่จับประเด็นได้ลึกซึ้ง เป็นผู้ใหญ่ เข้มข้น และน่าติดตามในโลก 4.0 ที่พ่อมดต้องปรับตัวตาม และเพื่อสานต่อจิตวิญญาณของดิสนีย์ เรายังได้เห็นตัวละคร LGBTQ ในเรื่องอีกด้วย สิ่งที่ฉันชอบคือวิธีการเล่าเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของมิตรภาพ การเข้าใจตัวตนของกันและกัน การเรียนรู้ การให้อภัย และใช้ทุกนาทีกับครอบครัวและคนที่รักให้มีค่าที่สุด ซึ่งตอนจบ ต้องบอกว่าหนังชวนให้คุณบีบน้ำตาตามไปด้วยแม้ว่าอาจจะไม่ . มีพล็อตฉูดฉาดหรือน้ำตาซึมแบบจุกๆ เหมือน Coco แต่ทุกอย่างลงตัวกลมกล่อมดี ไม่ต้องสนใจความช้าในช่วงแรกของภาพยนตร์ Onward เป็นหนึ่งในภาพยนตร์แอนิเมชั่นที่น่าจดจำที่สุดแห่งปี
